De chaos met Trump als president in 2025: hoe ik daar probeer rustig onder te blijven

Leestips

Elke
Elke
Elke is een gepassioneerde gezondheidsblogger met een diepgewortelde interesse in mentale gezondheid, spiritualiteit en psychologie. Op het platform "Bye Bye Cheeseburger" deelt Elke regelmatig haar expertise als gastblogger. Haar stukken richten zich op de verbanden tussen mentale gezondheid en spiritualiteit, en hoe deze aspecten ons dagelijks leven beรฏnvloeden. Elke gelooft sterk in een holistische benadering van welzijn, waarbij lichaam, geest en ziel in harmonie moeten zijn om echt gelukkig en gezond te zijn.

Het is 2025 en Donald Trump heeft opnieuw de touwtjes in handen. Dat betekent onvoorspelbare tweets, stevige politieke uitspraken en een golf van nieuwskoppen die elkaar in sneltreinvaart opvolgen. Of je nu in Europa woont of in de Verenigde Staten, de impact van zoโ€™n turbulente politieke periode kan je stemming behoorlijk beรฏnvloeden. Er is een constante informatiestroom, socialmediaplatforms ontploffen met meningen, en het voelt alsof de wereld dagelijks heen en weer wordt geschud door controversiรซle beslissingen.

In deze onstuimige tijden heb ik gemerkt dat mijn eigen innerlijke rust weleens in het gedrang komt. Ik probeer me vast te klampen aan bepaalde strategieรซn om niet verstrikt te raken in de maalstroom van sensatie, paniek en doemdenken. Hieronder deel ik hoe ik dat aanpakโ€”misschien kan het jou ook helpen, of geeft het je in elk geval herkenning en houvast.

1. Het nieuws met mate volgen

Waarom eindeloos scrollen je hoofd op hol kan brengen

We worden in 2025 overspoeld door nieuws: pushmeldingen op je telefoon, breaking news op de televisie, discussies op social mediaโ€ฆ Het is te veel om allemaal te verwerken. En het lijkt wel alsof elke uitspraak van Trump leidt tot woede of applaus, afhankelijk van welke kant je politieke voorkeur zit. Hoe verleidelijk het ook is om โ€œbij te blijvenโ€, het resultaat van onophoudelijk nieuws checken kan een constant gevoel van onrust zijn.

Wat ik geleerd heb, is dat de informatiestroom nooit stopt. Doomscrolling is een gevaar. Er is altijd weer een nieuw schandaal of een nieuwe beslissing om je druk over te maken. Daardoor blijft je brein in de actiestand. Je voelt onbewust dat je moet reageren of positie moet innemen, en je gedachten blijven op volle toeren draaien. Dat kost bakken energie en kan leiden tot stress of angst.

Bewuste mediaconsumptie

Om hier rustig onder te blijven, plan ik specifieke โ€œnieuwsmomentenโ€ in: bijvoorbeeld โ€˜s ochtends een halfuurtje en aan het eind van de dag nog eens. Daarbuiten probeer ik mijn telefoon niet te bombarderen met nieuwsalerts. Ik lees liever een kwalitatieve, diepgaande samenvatting van het politieke gebeuren dan alle losse flarden te volgen. Dan zie ik beter het grotere plaatje, zonder dat ik me opjaag over elk detail.

Dit betekent niet dat ik mijn kop in het zand steek. Ik wil best weten wat er gebeurt, maar ik ben me bewust van mijn mentale grenzen. Bij grote gebeurtenissen neem ik de tijd om een betrouwbare bron te raadplegenโ€”geen snelle sensatie-berichtgeving, maar liever een goed artikel of een podcast met context. Af en toe een digitale detox inlassen, al is het enkele uren, kan het verschil maken.

2. Emotioneel afstand nemen van politieke ophef

Energie steken in wat je kunt beรฏnvloeden

Wanneer Trump iets doet wat mij erg raaktโ€”bijvoorbeeld een harde uitspraak over migratie, klimaatverandering of binnenlandse aangelegenhedenโ€”is de verleiding groot om in de emotie te blijven hangen. Ik kan me dan enorm druk maken, me bezwaard voelen of zelfs somber worden over de toekomst van de wereld. Maar helpt dat mij of iemand anders? Meestal niet.

Wel kan ik kijken naar: wat kan ik zรฉlf doen? Misschien door te doneren aan organisaties die werken aan themaโ€™s die mij aan het hart liggen. Of door een lokale actie te steunen, mee te doen aan een demonstratie, een constructieve brief te sturen naar een volksvertegenwoordiger, of een petitie te ondertekenen. Op die manier voel ik me minder hulpeloos. Ik focus op mijn eigen invloedssfeer, hoe klein of groot die ook is.

Het verschil tussen meeleven en overleven

Je kunt politiek volgen, empathie voelen voor mensen die erdoor geraakt worden, en toch niet volledig verzanden in woede of verdriet. Dat vereist een zekere โ€œemotionele afstand.โ€ Ik heb geleerd om nieuwsfeit en emotie te scheiden. Dat is niet koud of ongeรฏnteresseerd, maar het betekent dat ik me bewust ben van mijn grenzen. Als je รฉlke dag in de ontstane chaos duikt, is de kans groot dat je uitgeput raakt en je dagelijkse leven eronder lijdt.

Soms helpt het om bij mezelf te checken: โ€œWord ik hier nu oprecht door geraakt omdat het direct met mijn leven te maken heeft, of raak ik gewoon opgewonden/boos omdat de media me die kant op duwen?โ€ Vaak is het een combinatie. Maar door een pas op de plaats te maken, voorkom ik dat ik onbeheerst word meegesleurd in de emotie.

social media overvloed

3. Social media: zegen en vloek

De echokamer-effecten

Op sociale platforms zoals Twitter (of X, zoals sommigen het nu noemen) en Facebook is de polariteit enorm. In 2025 zijn die bubbels amper kleiner geworden: je ziet liefhebbers die Trump de hemel in prijzen en tegenstanders die hem verguizen. Discussies verlopen vaak fel en ongenuanceerd, en voor je het weet, sta je zelf middenin zoโ€™n digitaal steekspel. Dat is een bron van stress, want je wordt overladen met heftige uitspraken, beledigingen en halve waarheden.

Die constante confirmatiebiasโ€”het algoritme toont je vooral berichten die je bestaande visie versterkenโ€”kan je wereldbeeld verkleinen. Je krijgt het gevoel dat โ€œiedereenโ€ er extreme ideeรซn op na houdt, terwijl de werkelijkheid vaak genuanceerder is.

Grenzen stellen en gefocust communiceren

Ik probeer social media te gebruiken als een communicatiemiddel in plaats van een platform voor eindeloos scrolbare discussies. Het helpt om je eigen gebruik te begrenzen. Dat kan betekenen dat je bijvoorbeeld maximaal 20 minuten per dag door je feed bladert, of dat je controversiรซle hashtags vermijdt als je weet dat ze je triggeren.

Daarnaast kies ik er bewust voor om constructief te reageren als ik meedoe aan een discussie. Bijvoorbeeld door eerst te vragen naar iemands bron of achterliggende ervaring, in plaats van meteen in de verdediging te schieten. Dat is natuurlijk niet altijd gemakkelijk, maar het voorkomt escalatieโ€”en het scheelt me veel negatieve energie.

4. Mentale gezondheid en zelfzorg

Fysieke en emotionele buffering

In roerige tijden, of die nu door Trump of iets anders worden veroorzaakt, is zelfzorg essentieel. Dat betekent onder meer:

  • Regelmatig bewegen: om stresshormonen kwijt te raken en positieve endorfines aan te maken.
  • Voldoende slaap: want moeheid maakt je gevoeliger voor negatieve prikkels en piekeren.
  • Gezond eten: je lichaam staat onder druk van dagelijkse beslommeringen, dus geef het brandstof in plaats van leeg voedsel.
  • Meditatie of ademhalingsoefeningen: kleine momentjes van stilte kunnen wonderen doen. Dit helpt je om niet elke dag in de chaos van het nieuws op te gaan.

Door goed voor mijn lichaam en geest te zorgen, bouw ik een โ€œbufferโ€ op tegen externe stress. Dat houdt me weerbaarder en kalmer wanneer er wรฉรฉr een schokkende krantenkop langskomt.

Praten met anderen

Het kan opluchten om af en toe je frustratie en verwarring te delen met vrienden of familie. Misschien voelen zij zich net zo overrompeld door de laatste politieke ontwikkelingen, of kijken ze er heel anders naar. Door er open over te praten, merk ik vaak dat ik niet de enige ben die zich afvraagt waar het heen gaat. Sociale steun kan je bovendien helpen relativeren: we wisselen tips uit, of maken er grappen over waardoor de lading iets lichter wordt.

nieuws cycli

5. De lange termijn voor ogen houden

Politiek als golfbeweging

Dat er nu chaos is, betekent niet dat het altijd zo zal blijven. Politiek beweegt in cycli, en wat vandaag fel bediscussieerd wordt, is morgen misschien verleden tijd. Dat neemt niet weg dat sommige beslissingen serieuze gevolgen kunnen hebben; toch is de geschiedenis bezaaid met periodes waarin het leek alsof alles uit elkaar viel, terwijl het uiteindelijk (met horten en stoten) toch weer in balans kwam.

Het helpt mij om me bewust te zijn van de relatieve vergankelijkheid van politieke leiders. Hoe sterk hun invloed ook is, democratische processen, checks and balances en zelfs internationale verhoudingen zorgen voor een zekere rem op absolute macht. Met andere woorden: Trump is opnieuw president, maar hij is niet de wereld. Tegelijk is democratie iets waarvoor we moeten blijven vechten, op onze eigen manier. ja, de impact van de tarieven en de handelsoorlog zal je voelen, maar uiteindelijk vindt de wereld een nieuwe balans. Ja, mensen met andere ideologie gaan vandaag in de VS door moeilijke tijden, maar kunnen binnen vier jaar ook weer hun stem laten horen in de verkiezingen. Niets is permanent.

Helpen waar je kunt

Op de lange termijn brengt die gedachte mij ook bij actieve hoop: we kunnen beter onze energie steken in (collectieve) bewegingen die staan voor wat wij belangrijk vinden, in plaats van alleen maar te klagen over wat er fout gaat. Ook dat houdt me mentaal gezond. Je ziet veranderingen vaak niet op de korte termijn, maar mensen die zich blijven inzetten voor bv. milieu, mensenrechten of gelijkheid, bewerken wรฉl degelijk iets in de samenleving.

Zelf probeer ik af en toe te vrijwilligen bij lokale initiatieven, of ik ondersteun NGOโ€™s die werken aan zaken die volgens mij door het Trump-beleid bedreigd worden (denk aan klimaat, migrantenrechten of persvrijheid). Zo kan ik op micro-niveau iets bijdragen, wat me minder machteloos laat voelen.

Chaos accepteren, innerlijke rust behouden

De herverkiezing van Trump in 2025 brengt chaos met zich meeโ€”dat is nauwelijks te ontkennen. De waan van de dag kan soms zo overweldigend zijn dat je je afvraagt hoe je ooit rustig kunt blijven. Toch zijn er manieren om niet verzwolgen te raken door de stortvloed aan nieuws en emoties. Bewuste mediaconsumptie, emotionele afstand waar nodig, grenzen op social media, zelfzorg voor lichaam en geest, en een langetermijnperspectief kunnen allemaal helpen om die innerlijke kalmte te bewaren.

Natuurlijk lukt het niet altijd vlekkeloos. Soms zul je toch boos of verdrietig worden, en dat is ook okรฉ. Het gaat erom dat je jezelf niet verliest in een constante maalstroom van verontwaardiging. Of je nu fan bent van Trump of niet, het leven gaat verder dan het Witte Huis of de Oval Office. Door je eigen focus te bepalen en bewuste keuzes te makenโ€”op het gebied van nieuws, sociale interactie en persoonlijke inzetโ€”kun je een stuk evenwichtiger door deze roerige politieke tijden navigeren.

Uiteindelijk is politieke chaos niet nieuw; het is een terugkerend verschijnsel in de geschiedenis. Maar hoe we ermee omgaan, is iets wat we voor een groot deel zรฉlf kunnen sturen. Rustig blijven is geen teken van onverschilligheid, maar eerder een teken van veerkracht en wijsheid. Jouw mentale gezondheid is het waard om beschermd te worden, รณรณk (of misschien juรญst) als de wereld daarbuiten in rep en roer is.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Gerelateerde artikelen

Schrijf je in op de nieuwsbrief

En ontvang maandelijks tips & tricks